krwawnik pospolity

krwawnik pospolity

Achillea millefolium

Krwawnik jest wszędobylski, możemy go wypatrzeć na łące i pastwisku. Białe kwiaty są stałym elementem poboczy dróg i miejskich trawników. Nie przeszkadza mu częste koszenie, dobrze znosi suszę, toleruje cień i produkuje sporo nasion. Krwawnik dzięki swoim elastycznym wymaganiom jest obywatelem świata. Jego wszechobecność sprawiła, że człowiek znalazł wiele zastosowań tej rośliny. Stolist, bo tak brzmi jego nazwa ludowa, to roślina lecznicza, przyprawowa, ozdobna, miododajna, kosmetyczna a nawet barwierska.

o gatunku

rodzina: astrowate Asteraceae (złożone Compositae)

występowanie: gatunek rodzimy w Eurazji i Ameryce Północnej, gatunek zawleczony do Ameryki Środkowej i Południowej, Australii, Afryki i Nowej Zelandii

status gatunku we florze Polski: rodzimy

nazwy pospolite i ludowe: drętwik, krewnik, krfawczyk, krowewnik, kruownik, krwawnica, krzewnik, pokrętnik, ranik, rannik, renisz, sierpnik, stolist, śmietanka, trzawik, twardziec, tysiąclist, zeniszeń, złocień krwawnik, złotnia, złotnica, żeniszek krwawnik

nazwa łacińska: Achillea millefolium L.*

synonimy - Achillea lanulosa Nutt. Achillea gracilis Raf. Achillea albida Willd.

nazwy angielskie: yarrow, common yarrow, allheal, angel flower, bad man’s plaything, bloodwort, cammock, devil’s nettle, green arrow, herbe militaris, knight’s milfoil, milfoil, nosebleed, old man’s mustard, old man’s pepper, soldier’s woundwort, stanchweed, thousand-leaf, thousand weed, woundwort, yarroway

anatomia

części podziemne: poziome kłącza o białożółtym zabarwieniu z podziemnymi rozłogami

części nadziemne: 

z rozety liści nad ziemią wyrasta jeden lub więcej sztywny, wzniesiony, słabo rozgałęziony pęd, gęsto ulistniony; łodyga szybko ulega zdrewnieniu, wysokość łodygi zwykle nie przekracza 80cm wysokości;

liście lancetowate lub równowąskie, podwójnie/ potrójnie pierzastosieczne, listki drobne, pierzastowycinane, o odcinkach równowąskich, słabo owłosione;

na szczycie kwiatostan zebrany w płaskie baldachogrono, złożone z drobnych koszyczków, w koszyczku kwiaty brzeżne są nibyjęzyczkowate, koloru białego (czasem różowe), środkowe są rurkowate koloru żółtobiałego.

owoc stanowi drobna, spłaszczona niełupka

zapach: cała roślina ma silny, charakterystyczny zapach podobny do chryzantem

biologia

Bylina lub krzewinka. W pierwszym roku wytwarza nad ziemią rozetę charakterystycznych liści, w kolejnych latach kwitnie regularnie, od czerwca do października. Roślina owadopylna. Kwiaty zapylane są przez muchówki, motyle, chrząszcze i pszczoły. Owoce przenoszone są przez wiatr (anemochoria) lub przez zwierzęta (endozoochoria – przenoszenie wewnątrz organizmu). Rozmnażanie wegetatywne, przez podziemne rozłogi, które wiosną każdego roku wytwarzają nową część nadziemną. Krwawnik produkuje dużo nasion. Nasiona dojrzałe latem kiełkują bezpośrednio po spadnięciu na ziemię, jesienne czekają na swoją szansę do wiosny.

ekologia

Krwawnika znajdziemy na suchych i średnio wilgotnych łąkach, pastwiskach, polach, poboczach, miedzach, skrajach lasu, trawnikach i parkach. Lubi stanowiska nasłonecznione, choć całkiem dobrze znosi zacienienie. Nie znosi gleby nadmiernie wilgotnej, że stojącą wodą. Dobrze znosi suszę. Rośnie chętnie na glebach zasobnych w azot. Dobrze znosi zasolenie gleby.

*pochodzenie nazwy: Pierwszy człon nazwy łacińskiej krwawnika pochodzi od imienia słynnego greckiego wojownika, Achillesa, który używał tego zioła do leczenia ran swoich żołnierzy na polu bitwy. Sam Achilles poznał właściwości rośliny dzięki centaurowi Chironowi, którego był wychowankiem. Drugi człon nazwy millefolium odnosi się do wyglądu liści krwawnika i znaczy tyle co „tysiąc liści”.